Tenha bir ormanda ölüsüz bir gün
Yemyeşil yapraklar ve gün doğurtan ahbap
Salyasız bir köpek
Andırıyor bir meleği
Yürüyoruz hep birlikte
Ense kökümden bir adam sesleniyor
“Kayboluşa bir de iyi yanından bakın”
Tenha bir ormanda ölmüşüz bir gün
Saçaklarından koparılmış bir çiçek
Son bir umut bekliyor kendinden
Çaresizce ve umutsuzca
Varoluşunun teminatı olan aklını yadsısa da
Agrafındaki ölü duygulara baskın geliyor aklı
Tenha bir ormanda doğmuşuz bir gün
Şimdi ikimiz de agrafi
Şimdi ikimiz de duygu yitimi