Birden bir çıkınca kaldı mukaddes emanet
Mukadderat birlikte asılsız asallarla
Korsanların planlarını tek tek suya düşürüp
Kendine sudan bir zincir inşa etti en eski kelimelerle
Yaşamın anlaşılmaz alışkanlığı döndürdü başını
Bir takıntı ki kayboldu evren korsanın gemisinde
Limanlar yanınca parıldadı çöldeki saklı emanet
Alabora kasvet gününde günahlar hükümsüz
Şeytana çıktı tüm kapılar ardında meyveler
Canı sıkılan Adem kaburgasından güç alıp açtı kapıları
Önce günahlar çıktı ardından elmalar
Bir can sıkıntısı ki her şeye muktedir
Ne uğruna olur olsun teşhisi bitti emanetin
Sıkılmayan canları görünce sıkıldılar ve sıktılar canları
Önce ruhlar öldü peşi sıra bedenler ölü canlar
Usanmadan ölüp ölüp doğdular gece vakti
Şimdi güneşi beklerken izliyorlar Ademi
Adem ise pişman değil biliyorum sevincimden