Ne düşündüğün um’rumda değil gerçekten.
Bunu içtenliğim ile samimiyetin doruklarında söylüyorum.
Belirsizlik kemirsin seni kürdan kadar kalana kadar, bende iki ucuna barutlar ekleyip ortadan kırayım seni.
Yakayım sigaramı.
Sonrası yok sen.
Gerisi ben ve atmosferin öksürmeleri.
Belki öksürmeleri baki kalır bilinmez, al bir lokma.
Gittiğin yol tayin değil, hop bir lokma.
İstediğin yol tek şeritli senin bu medcezire hakaret!, midir? Al o lokmayı.
Yazı mı tura mı. Bir lokma daha.
Doydun mu? Ye hadi.
Tamam kısa bir mola verelim, uzun molalar için şarttır bu zaten.
Sigarayı bırakma uygulamalarının tezatlığı beni benden alıyor be.
Başlangıçtaki masumane soruları önünde çivi gibi çaktığını sanan dandik bir yapısı var.
Günde kaç sigara içiyorsun? 20. Haha! Yeme yeme.
Bir sigara içerken harcadığın zaman? 6 dakika.
Bir paket sigara ne kadar? 30.
Sigarayı hangi elinde içersin? Ye şimdi.
Tak! Günde 2 saat kazandın!
Tak! Ayda 900 lira kazandın!
Tak! Nefes almayı bırakırsan günde 24 saat kazanırsın!
Tak! Sigaranın maliyeti 2, 28’i n’için? Yeme buna.
Baya derin yerlere gidiyor böyle işte.
Niyet iyidir tamam, pozitifliği abartmak da bir yerde bitsin mümkünse.
Ne diyorduk, söylediklerim kararlarını etkilemesi için değil sadece ne istediğine dair belirsiz fikrinin netleşmesi içindir.
Buna yazı tura atmanın tam işlevi denebilir.
İki şık arasında kaldığında yazı ve tura atınca yapacağın şey netleşir ve içinde burukluk veya sevinç olur ve hangisini istediğini bilirsin artık.
Tam işlevini eklememi gerektiren husus ise içinde burukluk olduğunda diğer seçeneği seçip devam etmen olanak dahilinde olduğu için.
Bak benim bu olasılıklar zincirlemesinde her zaman kısa çöpü çekmemi açıklamaz. O kadar geniş kapsamlı bir düşünce deneyi oluşturacak enerjim yok benim.
Öksürüğü bilmem de belirsizlik bakidir.
Kendi içinde bile belirsizdir belirsizlik.
Zıtlığı delip geçer. Ölüm, yaşam.
Kazanmak, kaybetmek.
Ölümü kazandı, yaşamı kazandı.
Kaybetmek.
Bir sihirbazın başarısı.
Bir kumarbazın fiyaskosu.
Bak sen belirsizlik değilsin, doyarsın.
O doymaz.
Bütün isteklerin düşer.
Bütün beklentilerin sıfırlanır.
Bütün yollar biter, yollar gittiğin kadardır.
O yüzden düşünceler değişir.
“Ne düşündüğün um’rumda değil gerçekten.
Bunu içtenliğim ile samimiyetin doruklarında söylüyorum.
Belirsizlik kemirsin seni kürdan kadar kalana kadar, bende iki ucuna barutlar ekleyip ortadan kırayım seni.
Yakayım sigaramı.
Sonrası yok sen.
Gerisi belirsizlik.”
Belirsizlik
