Sana dayımın selamı var.
Hangi dayın?
Zarardayım dardayım, arkandayım farkındayım, dükkandayım raflara bakmaktayım, çıktım şimdi bir bardayım, taburenin üstünde 20’li yaşlardayım, sana değil ama şaraba kanmaktayım, tayım?, hayır değilim ben bir yarış arabası kıvamındayım, biraz müsaade et yakıtı doldurmaktayım, tayım?, hayır değilim dedim ya, çekil önümden sıkılmakta ışık hızıyla yarışmaktayım, tayım?
Tamam ben bir tayım, boş boş gezinmenin normal karşılandığı bir otlaktayım, yatmaktayım ve de kalkmaktayım, kısaca hiçbir şey yapmamaktayım, çitlerden atlamaktayım, şimdi de geri tırmanmaktayım, konfor alanımdan çıkmaktansa onlarla gömülmeye meyilli olmaktayım, fikir denen şeyden hiç yok bayım, beynimi idareli kullanmaktayım, çünkü tükenmenin eşiğinde bütün fosforlarım, larım?
Bunun ne anlama geldiği hakkında en ufak tahminim yok bayım, gittiğim yolum yarım, işin yok mu yarın?, diye sordu dayım, sanki sorgudayım, seni dinlemektense uzat bardağını çayını doldurayım, uygun adım, sonunda mutfaktayım, açık bir pencere gördüğümü sanmaktayım, tayım?, neyse, hislerime göre kaçmalıyım, sanki dejavu yaşamaktayım.
Yeniden arkandayım, ense kökünün kökünden sökülmesi fikrine iknayım, kaynar su ile ciddi zararlar vermenin yolunu aramaktayım, sence pantolonunu mu yoksa kelini mi yakmalıyım?, doğru dedin zarar vermek için cam bardağı kullanmalıyım, iyi bir nişancıyım, en iyisi seslenip dönünce de ağzına fırlatayım, dur biraz bu fikirlerden sıyrılayım, sana çayını uzatmaktayım, alsana ayı, pardon canım dayım. Selam mı?, ayıpsın, söylerim dayı.